​Sports History

AIKIDO

  

   Današnji Aikido ima svoje korene u ratnoj veštini jedne od najstarijih Japanskih feudalnih porodica Minamoto Takeda. Pretpostavlja se da je princ Teijun izmislio veštinu borenja aiki džucu, koja se prenosila sa kolena na koleno u okviru porodice bez širenja sa strane. U tom prenošenju svaka generacija je dalje usavršavala ovu veštinu dodavajući nove elemente i tehmike i prilagođavajući je poznatim hladnim oružjima.

   U strahu od izumiranja porodične veštine tadašnja glava porodice Sokagu Takeda počeo je da podučava veštinu daito rju aiki džudžucu izvan kruga porodice, putujući Japanom. Najbolji njegov učenik bio je Morihej Uešiba, koji se smatra osnivačem aikida. On je ovoj veštini dodao sopstevene zahvate i uveo je nove principe kojima je oplemenjena ova veština, među kojima je najveći uticaj imalo korišćenje katane. Pojedini aikido napadi vode poreklo iz oružanih napada i rezultiraju tehnikama kao što su tehnike pri oduzimanju oružja. Kao rezultat rodio se Aikido, koji se kao veština formirao pedesetih godina 20 veka.

   Naziv aikido čine tri japanska sloga ai, ki i do, koji se predove kao harmonija, energija i put, po čemu bi se naziv aikida mogao prevesti kao Put harmonije kroz energiju, mada postoje tumačenja ova tri sloga i kao harmonija, duh i put, pa tako aikido može da znači i put duhovne harmonije.

   Najveća i najstarija Aikido organizacija je Aikikai Hombu, pod vođstvom osnivačevog sina Kišomaru Uešibe. Aikido se prvi put predstavlja na zapadu 1951. god. kada je Mochizuki u Francuskoj učenicima džudoa predstavio aikido. Odmah naredne godine Tadashi Abe dolazi u Francusku kao oficijalni predstavnik Aikikai Hombu i tu se zadržava 7 godina. A već 1953. god. Kenji Tomiki pravi turneju po Američkim gradovima u kojima predstavlja aikido. Postao je vrlo popularan, tako da se posle Francuske i SAD počeo vežbati i u Velikoj Britaniji već od 1955. god, Italiji 1964. god., Nemačkoj i Australiji 1965. god.